روغن سوخته ، خرید روغن سوخته و خریدار روغن سوخته را همیتجا پیدا کنید

تکبر:جهلی ست که به دانایی خود می بالد.

تکبر:به جای بزرگ بودن.خود را بزرگ دیدن است.

تکبر:فخر و مباهات است به هیچ.

تکبر:یعنی انکار(دست بالای دست بسیار است)

تکبر:دوست ویار دیرینه ی تمسخر است.

تکبر:نیش زبان را بهترین تفریح خود می داند.

تکبر:یعنی همیشه حق با من است.

تکبر:حیات خود را از اعتراض و انتقاد می گیرد.

تکبر:ندیدن مغز حقایق و داشتن بینشی سطحی ست.

تکبر:شدیدترین نوع ناسپاسی از خالق است.

خاستگاه تکبر،ترس و وحشت است.

تکبر:پادشاه کاخ خیالی خود است و به خاطر نگهبانی مداوم ازاین کاخ، همیشه احساس خستگی می کند.

بهترین نشانه ی متکبر، خشم زود هنگام اوست.

متکبر: بیشتر(باید) به کار می برد تا (شاید) و در سخنانش، بیشتراست تا

متکبر: همیشه چیزی برای مخالفت دارد؛ همان طور که چبزی برای موافقت  ندارد.

متکبر:تحمل شنیدن سخنان و عقاید خود را از زبان دیگران ندارد.

بزرگ ترین ایراد متکبر، بی ایراد دانستن خود است.

متکبر:هیچ گاه شاد نیست، آخر شادی نیز از او پایین تر است.

متکبر:همیشه فخر می فروشد چون چیزی دیگری برای فروش ندارد.

متکبر:برای بیان مقاصد خود، از زبان خاصی با ساختار تحقیر، سود می جوید.

متکبر:همیشه بر کرسی سوء ظن می نشیند.

متکبر:همه ی کارهای خود را از روی لطف و کارهای دیگران را از روی وظیفه می بیند.

یکی از اشتغالات دائمی متکبر، عیب جویی ست چرا که او تنها می تواند خود را در دیگران ببیند.

از آن جا که متکبر، درآسمان ها زندگی می کند، هرگز زمینیان را نمی بیند.

همان تکبری که مانع سجده ی شیطان بر آدم شد، توانسته مانع مهر و شفقت   متکبران  بر هم نوعان خود شود.

 منبع:کتاب کوچک اخلاق- دکتر شاهرخ شاه پرویزی